მამუკა ლეკიაშვილი „უბინძურესი სადარბაზოები“, რედაქტორი ნინო დობორჯგინიძე, დიზაინერი ოთარ ყარალაშვილი, ფოტოგრაფი ლევან ხერხეულიძე. თბ. 2009.
პოეზიის მოყვარულებს კიდევ ერთი საინტერესო წიგნი ელით – მამუკა ლეკიაშვილის ახალი პოეტური კრებული „უბინძურესი სადარბაზოები“.
მამუკა ლეკიაშვილის პოეზიას მკითხველი გამორჩეული სტილითა და დამახასიათებელი ხელწერით იცნობს. წიგნში შესულია პოეტის ახალი ლექსები: „დაღამდა, მოედანს...“, „ქალაქის საღამო...“, „აქ დარჩენილ ქვეყანაში“ და სხვა. კრებულს ასევე თან ახლავს ალექსანდრე ქვირიას ფილმი.
„სჯანი“ (ლიტერატურულ თეორიული ჟურნალი), რედაქტორი ირმა რატიანი,
თბ. ლიტერატურის ინსტიტუტის გამომცემლობა 2009-10 წ.წ.
ჟურნალ „სჯანი“-ს ახალ გამოცემაში თავმოყრილი მასალები მოიცავს თანამედროვე ლიტერატურის თეორიული კონცეფციებისა და მიმდინარეობების ანალიზს, კვლევისა და კრიტიკის ახალ, საინტერესო მეთოდოლოგიებს. ჟურნალი წარმოგვიდგენს როგორც ქართველი, ისე უცხოელი მკვლევარების ნაშრომებს და მნიშვნელოვან გამოკვლევათა ჯერ გამოუქვეყნებელ შედეგებს. ჟურნალი „სჯანი“ ლიტერატურის თეორიის შესახებ გამოცემულ ახალ ქართულ და უცხოურ წიგნებსაც გაგვაცნობს, სადაც განხილულია ლიტერატურის თეორიის სხვადასხვა მნიშვნელოვანი თემა და პრობლემა.
ირაკლი მახარაძე, ლაშა ხეცურიანი „რუსულ–ქართული ტერორი (1880–1924)“, რედაქტორი ლალი ქადაგიძე, თბ. გამომცემლობა „დიოგენე“ 2009.
ეს ახალი წიგნი რუსულ ტერორთან გაიგივებულ, 1880-1924 წლებში გაჩენილ, ქართულ ტერორიზმსა და ტერორისტების თავგადასავალს შეეხება. კინორეჟისორი და მკვლევარი ირაკლი მახარაძე და ექიმი–ფსიქიატრი ლაშა ხეცურიანი საინტერესო ისტორიულ ექსკურსს გვთავაზობენ. ავტორები რეალურ და ფართო მკითხველისთვის აქამდე უცნობ ფაქტებზე დაყრდნობით აღადგენენ საქართველო–რუსეთის არც ისე შორი წარსულის მძიმე, სისხლითა და უსამართლობით აღბეჭდილ ეპიზოდებს: როგორ ხდებოდა თვით ტერორიზმის ხატის და რუსული სახელმწიფო ტერორის ჩამოყალიბება საქართველოს წინააღმდეგ, რას წარმოადგენდა აგრარული ტერორი, გურული ტერორი – დამთავრებული გადახნული საქართველოს ბედით, ანუ „წითელი“ ტერორით. მთელი ამ სისხლიანი ისტორიის საილუსტრაციოდ წიგნში წარმოდგენილია ჩვენი ქვეყნის მამაცი შვილების ტრაგიკული ბედის ამსახველი დუკუმენტური ფოტოები.
ნაირა გელაშვილი „ჩვენი გრძელი ამბავი“ წიგნი პირველი, მხატვარი გიორგი წერეთელი, რედაქტორები: ლეილა სიხარულიძე, რუსუდან კაიშაური, თბ. კავშირი „კულტურულ ურთიერთობათა ცენტრი – კავკასიური სახლი“ 2009.
„ჩვენი გრძელი ამბავი“ ანუ მცდელობა სარკის გამრთელებისა – ნაირა გელაშვილის ახალი ავტობიოგრაფიული რომანია. ავტორი წიგნს უძღვნის ძვირფას ოჯახს. მისი შემოქმედება ხომ ძირითადად რეალურ ბიოგრაფიულ ფაქტებზეა აგებული. ნაირა გელაშვილის წიგნებს კარგად იცნობს ქართველი მკითხველი: “დედის ოთახი“, „ტრაგიკული გრადაცია“, „ამბრნი, უმბრნი და არაბნი„ და სხვა.
წიგნში „ჩვენი გრძელი ამბავი“ მწერალი მესამე პირში ყვება თავისი გვარის ამბავს და ამით რაღაცნაირად გვაინტრიგებს კიდეც, თითქოს მთელი ამ ისტორიის მომსწრე კი არ გვახედებს გელაანთ გვარის ცხოვრებაში, არამედ დამკვირვებელი და მკვლევარი წინაპრების წარსულისა, რომელიც საგას იწყებს ნუკრიანში ოდინდელი კარმიდამოს აღწერით, თავისი დიდი წინაპრების ნატოს და სოსანას ამბებით და მოგვითხრობს როგორც სჩვევია, ერთგულად, რადგან „არაფერია სინამდვილეზე უფრო ჭკვიანი და სწორი“. ეს არის ისტორია, მატიანე, საგა თავისი ქვეყნისა, თავისი ოჯახისა თუ გვარისა.
© „ლიტერატურა – ცხელი შოკოლადი“
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment